Monique Wassenaar
Maandag 12 augustus 2024 – Wat een prachtige verrassing: bloemen en taart! Vandaag is het precies vijf jaar geleden dat ik begon als uitvaartverzorger. In die tijd heb ik al vele uitvaarten mogen begeleiden.
Elk afscheid is uniek en raakt diep – ongeacht of het overlijden onverwacht of verwacht was, of iemand jong of oud was. In de pijn van het verlies laat liefde zich in haar puurste vorm zien. Verdriet, dankbaarheid, opluchting, boosheid, uitputting, angst en kwetsbaarheid wisselen elkaar af. Maar één ding blijft: de band met de overledene. Want ook na het afscheid blijft iemand je kind, ouder, partner, vriend of vriendin.
In die eerste, vaak verwarrende dagen na een overlijden loop ik graag een stukje mee. Zoals een kraamverzorgster helpt in de eerste dagen na een geboorte, zo begeleid ik families in de eerste dagen na een overlijden. Mijn rol is om rust te brengen, aandacht te geven aan iedereen die rouwt, ruimte te scheppen en te inspireren door te luisteren en vragen te stellen. Ik help bij het maken van keuzes, bied structuur, bewaak de tijd en geef houvast. Een goed afscheid – dat recht doet aan zowel de overledene als de nabestaanden – is een waardevol begin van het rouwproces, zelfs als verhoudingen ingewikkeld of pijnlijk zijn. In deze dagen mogen tranen en een lach naast elkaar bestaan, en kunnen er zelfs nieuwe twinkelingen ontstaan.
Ik ben dankbaar voor mijn collega’s, zowel intern als op de verschillende locaties, die samen met mij zorgen voor een mooi en liefdevol afscheid. Dankbaar voor mijn man en kinderen, die mij de ruimte geven om dit werk te doen. En bovenal dankbaar voor alle families die mij hun vertrouwen schenken en laten weten hoe waardevol onze begeleiding voor hen is.